در شکل‌گیری سیاست خارجی هر کشوری مجموعه ای از عوامل در سطوح داخلی، ملی و بین‌المللی نقش دارند که برآیند کنش و واکنش این عوامل به صورت برونداد و به نام “سیاست خارجی” ارائه می گردد. سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا نیز برآیند چنین فرآیندی است و از بر هم کنش سه سطوح مذکور نشأت می گیرد. بر اساس نظریات روابط بین الملل یکی از سطوح مهم در تحلیل سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا، سطح داخلی است که به بررسی نقش احزاب دموکرات و جمهوری خواه، رهبران و سیاستمداران برجسته، کنگره، افکار عمومی، صاحبان صنایع بزرگ، اتاق های فکر و گروه‌های فشار در شکل‌گیری سیاست خارجی می‌پردازد. در این میان هنگامی که بحث از سیاست خارجی آمریکا در منطقه خاورمیانه به میان می‌آید موضوع نقش لابی صهیونیستی در میان سایر عوامل، برجسته‌تر و پررنگ‌تر است.

آیا آمریکا دولتی در پنجه صهیونیست‌هاست؟
واقعیت آن است که اسرائیل از نیم قرن قبل، همواره با مشکلات حاد امنیتی مواجه بوده و اینک در شرایط ملتهب و پر تنش پس از یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی، با فضای مناسبی برای پیگیری اهداف خود مواجه شده است. چرا که منافع این رژیم در محیطی نا آرام و پرچالش تأمین می‌گردد.

مبارزه جهانی با تروریسم در پی حوادث تروریستی در آمریکا، شرایط را برای سرکوب کامل فلسطینی‌ها و نادیده گرفتن حقوق انسانی آنان، برای دولت اسرائیل فراهم آورده است. در تنیدگی سرنوشت اسرائیل به آمریکا تردیدی نیست، به گونه‌ای که امروز بقا و زوال این حکومت نامشروع به سرنوشت ایالات متحده بند شده است ولی آنچه تا اندازه‌ای غیرعادی جلوه می‌کند تأثیرگذاری شگرف و عمیقی است که رژیم اسرائیل و محافل وابسته به آن بر تصمیم‌گیری‌ها و خط مشی‌های ایالات متحده دارند به گونه‌ای که این مطلب را به ذهن انسان متبادر می‌کند که آمریکا مولود و دست‌پرورده رژیم اسرائیل است نه اسرائیل فرزند و وابسته به آمریکا.

یکی از این ابزارهای مهم و قوی، لابی رژیم صهیونیستی در آمریکا است که به دو صورت لابی رسمی و غیر رسمی فعالیت می‌کند. لابی رسمی شامل سازمان‌ها و گروه‌های سازمان‌یافته یهودی و صهیونیستی می شود که در تصمیم گیری‌های مجلس قانون‌گذاری آمریکا و دستگاه حاکمه آمریکا، به طور مستقیم، اعمال فشار می‌کنند و مهم‌ترین آن‌ها، کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی (ایپک) و کنگره جهانی یهودیان است. لابی غیر رسمی نیز دربرگیرنده مشارکت گسترده یهودیان در انتخابات و حضور یهودیان در پست‌های حساس آمریکا می شود.

نقش آیپک در فشار آمریکا بر ایران
با توجه به سیاست‌های آمریکا در برابر جمهوری اسلامی ایران، بسیاری از منابع آمریکایی و اسرائیلی نقش آیپک در این زمینه را بسیار نافذ و حایز اهمیت می دانند. از آنجا که اسرائیل ایران را بزرگترین دشمن خود اعلام کرده، این کمیته با توجه به تأکید آمریکا و اسرائیل بر ضرورت پایان دادن به فعالیت‌های هسته‌ای ایران، تلاش‌های فراوانی در جهت تشدید اقدامات کاخ سفید علیه ایران در سال‌های گذشته انجام داده است.

کمیته امور عمومی اسرائیل و آمریکا شش سال پس از تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ به وجود آمده و اینک ۸۵ هزار عضو دارد و علاوه بر آمریکا و اسرائیل در ۱۰ کشور دیگر نیز دفاتر خود را تأسیس کرده است و بودجه ۴/۳۳ میلیون دلاری آن از طریق ۱۶۵ نفر کارمندی که دارد در جهت تقویت و توسعه بستر روابط آمریکا و اسرائیل هزینه می شود.

این کمیته به هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه کمک می کند و در برنامه‌های انتخاباتی آنان نقش فعال دارد به گونه‌ای که ۵۰ عضو اصلی آن دارای نفوذ عمیق در این احزاب هستند. و رهبران دو حزب در کنگره نیز بر اهمیت و نقش این کمیته تأکید ورزیده و تلاش‌هایش را پراهمیت تلقی کرده‌اند.

ابزار فشار پک‌ها علیه ایران چیست؟
یکی از روش‌های کمیته در فرآیند تصمیم‌گیری در آمریکا این است که از طریق گروه‌هایی موسوم به «پک‌ها» در سراسر ایالات متحده به سیاستمداران به طور غیرمستقیم کمک نماید. در صورتی که نماینده ای اظهار مخالفت نماید آن را در سطح وسیعی به اطلاع جوامع یهودی می‌رسانند تا وی را تحت فشار قرار دهند. روش دیگری که کمیته در پیش می گیرد استفاده از فشارهای عاطفی و روانی است و با ذکر گذشته یهودیان و عنوان نمودن این مسئله که این تصمیم عواقب خطرناکی برای یهودیان دارد، فرد را تحت فشار قرار می دهند. ایپک در موارد گوناگونی برای دیدارها و ملاقات‌های اعضای کنگره فهرستی رایانه‌ای تهیه کرده و از آنها به‌عنوان برگ برنده استفاده می‌کند تا در صورت مخالفت افراد مذکور با اسرائیل در انتخابات بعدی از آنان حمایت نکند.

تداوم این روند حتی در درون ساختار قدرت در آمریکا هم توام با خفقان و نوعی رفتار تحکم آمیز و حتی با حذف مخالفین و آزار معترضین مواجه بوده و هست. افراد و گروه هایی که نخواهند با روند مورد حمایت ایپک همراهی کنند تدریجاً منزوی، منفعل و حتی حذف می شوند. در واقع ایپک قدرت تاثیرگذاری بیشتری بر اعضای کنگره دارد تا مسئولان دولت آمریکا. این مسئله بدان خاطر است که دولت آمریکا دستگاه عریض و طویلی برای سیاست خارجی خود دارد و گاهی تاثیرگذاری بر آن بسیار مشکل می شود. این در حالی است که تاثیرگذاری بر اعضای کنگره به سبب آن که از فشارهای عمومی و تبلیغاتی داخلی تاثیر بیشتری می پذیرند بسیار آسان تر می نماید. به همین سبب ایپک ترجیح می دهد که فشار خود را بر کنگره متمرکز کند ولی این به معنی در امان ماندن دولت از فشارهای این گروه نیست. لذا نمی توان انکار کرد که دیپلماسی جهانی آمریکا به‌ویژه در قلمرو خاورمیانه و دنیای اسلام در دست صهیونیست‌ها اسیر است و تقریباً موردی نیست که در این زمینه برخلاف نظر صهیونیست‌ها اعلام یا اعمال شود چرا که حمایت بدون قید و شرط از رژیم صهیونیستی مورد اتفاق تمامی دولت های آمریکا در طول تاریخ ۶۰ ساله اخیر بوده است.

تلاش آیپک برای تبدیل “خاورمیانه” به موضوع داخلی آمریکا
این گروه صهیونیستی همچنین علاقه‌مند است که مسأله سیاست خارجی آمریکا در قبال خاورمیانه را به مسأله داخلی در آمریکا تبدیل کند. در واقع ایپک تلاش کرده است که نظر افکار عمومی آمریکا را همیشه به حمایت از اسرائیل جلب کند و فعالیت ضعیف اعراب در این عرصه، آنان را در تحقق این هدف موفق تر ساخته است. آمریکا نیز در این میان به دلیل حمایت از منافع اسرائیل محتمل خسارتهای سنگینی شده که از مهمترین این خسارتها می توان به افزایش تنش ها میان آمریکا و کشورهای مسلمان اشاره کرد.

در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران نیز اهم فعالیت های این گروه فشار را می توان چنین بر شمرد: 
معرفی ایران و انقلاب اسلامی به عنوان یک خطر برای جامعه جهانی و اعلام این که تنها راه مبارزه با آن بکارگیری تمامی امکانات از طریق تمامی کشورهاست، بزرگنمایی درباره اهداف و برنامه های به خصوص هسته ای ایران و تحریک افکار عمومی جهان با چسباندن برچسب حامی تروریسم بر ایران و دیگر مسلمانان جهان، تشویق و حتی تهدید سایر کشورها و حتی شرکتهای تجاری ـ صنعتی و بانکها به تحریم ایران بخصوص در عرصه سرمایه‌گذاری در بخش نفت و گاز و ایجاد و اعمال دیگر موانع و فشارهای سیاسی، اقتصادی و تبلیغاتی علیه ایران، ایجاد یک حلقه محاصره سیاسی ـ تبلیغاتی ـ امنیتی پیرامون ایران و تلاش برای تنگ کردن این حلقه محاصره، جلوگیری از فراگیری و آموزش و ارسال علوم و فن آوری های نوین به خصوص در زمینه های فضائی ـ موشکی ـ بیولوژیکی و هسته ای به ایران به ویژه از طریق شرکت های خارجی.

منزلت ایرانی، کابوس صهیونیست‌ها
استقبال جهانی از حضور رییس جمهوری ایران در نیویورک و سخنرانی در شصت و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، نشانه ای از پیروزی تهران در صحنه های جهانی و عرصه دیپلماتیک به شمار می رود و بیانگر عزم دولت ایران برای تحکیم روابط با کشورهای جهان و همچنین همگرایی بیشتر با دولت های منطقه بوده است که جایگاه و قدرت جمهوری اسلامی ایران در جهان را با کمک به حل مسئله سوریه و جلوگیری از حمله نظامی آمریکا و تشدید بحران در خاور میانه ترفیع بیشتری بخشید.

سیاست های فعالانه و خط مشی اعتدال گرایانه آقای روحانی، کاهش تیرگی روابط ایران و آمریکا به دنبال سفر رئیس جمهور ایران به نیویورک، حضور قریب به اتفاق هیات های نمایندگی کشورهای مختلف در صحن مجمع عمومی به هنگام سخنرانی آقای روحانی و تنها ترک مقام های اسرائیلی، انزوای رژیم نامشروع صهیونیستی را به دنبال داشت.

درست به همین دلیل بود که بلافاصله پس از انتخاب روحانی و قبل از آن که وی فرصت یابد سیاست های بین المللی خود را تشریح کند، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل شروع به محکومیت او کرد. انزوای رژیم غیرقانونی اسراییل که با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در ایران آغاز و اکنون این وضعیت سخت برای صهیونیست ها با وقوع جنبش بیداری اسلامی در جهان عرب و استقبال جهانی از هیئت ایرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد،  بیشتر پدیدار شد موجب گشت تا نتانیاهو بلافاصله ملاقاتی را با باراک اوباما داشته باشد که در این دیدار اوباما بر خلاف ادعای پیشین خود در جریان سفر آقای روحانی به نیویورک مبنی بر حل و فصل مسایل پیرامون ایران از طریق گفت‌وگو و مذاکره، بار دیگر تأکید کرد که گزینه نظامی همچنان بر سر میز است. این موضوع اگرچه شاید از سوی مقامات ایرانی غیر قابل پیش بینی بود و پاسخ مقامات ذیربط را به دنبال داشت، اما از سوی دیگر بیانگر فعالیت و تکاپوی گروه های فشاری مانند ایپک در پشت پرده سیاست خارجی آمریکا بود که کاهش تیرگی روابط ایران و آمریکا را کابوسی برای اهداف و منافع خود می‌دانستند.

نقش لابی صهیونیست در تغییر موضع رئیس جمهور آمریکا نکته دیگری را نیز گوشزد می‌کند و آن قدرت این گروه در جهت‌دهی به سیاست خارجی آمریکا و پیشبرد آن در مسیر دلخواه رژیم صهیونیستی است. این موضوع را می‌توان در رهنمود اخیر مقام معظم رهبری نیز به‌وضوح دید که فرمودند: دولتى سخت در پنجه تصرف و اقتدار شبکه صهیونیسم بین الملل که به‌خاطر رعایت خواسته‌ها و منافع نامشروع شبکه صهیونیستى بین‌المللى مجبورند با رژیم غاصب و جعلى اشغال‌کننده فلسطین مماشات کنند، در مقابل او نرمش نشان بدهند؛ اسمش را می‌گذارند منافع آمریکا، در حالى که به‌کلى منافع مللى آمریکا با آنچه امروز اینها در حمایت از (آن) رژیم جعلى انجام می‌دهند، منافات دارد.

در مجموع باید گفت که آنچه به عنوان سیاست خارجی آمریکا نامیده می‌شود، تنها در راستای تأمین منافع آمریکا قرار ندارد و منافع رژیم صهیونیستی نیز به‌ویژه در ارتباط با کشورهای منطقه خاورمیانه در آن دخیل است و نکته بعدی اینکه اسرائیلی‌ها به هر شکل از این که ایران بتواند تصویر خود را در سطح سیاست جهانی و رابطه خود را با دیگر کشورها بهبود بخشد، نگران هستند و خشنود نیستند لذا طبیعی است که از همه امکانات خود استفاده می‌کنند تا فضای تنش میان ایران و غرب همچنان پابر جا بماند و اسراییل آن بهره می‌برد، را بازگردانند.

مشرق

بسم الله الرّحمن الرّحیم

بیست و ششمین همایش از

سلسله همایش های روایت عهد

موضوع: ارض موعود ۶ -اسطوره ۳

سخنران: استاد علی اکبر رائفی پور

زمان: پنجشنبه،۱۸ مهر ۱۳۹۲

ساعت شروع مراسم :۹ صبح

مکان:میدان بهارستان خیابان مصطفی خمینی – خیابان علامه شیخ رضی

ابتدای خ مردم- بنیاد فرهنگی رفاه

نزدیکترین ایستگاه مترو : ایستگاه بهارستان
برای دیدن تصویر در سایز بزرگ روی عک کلیک کنید

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) صلواتی هدیه نمایید…

«رجعت» از عقاید عمومی و قدیمی است که در ملل مختلف جهان، میان همه اقوام و مذاهب شرق و غرب قبل از اسلام – چه در ادیان آسمانی و چه در ادیان دیگر- وجود داشته و کم و بیش هنوز وجود دارد، اگر چه در پاره‌ای از مذاهب، تأکید بیشتری روی آن شده است. در عصر ائمه(ع) خفقان و ظلم حاکمان وقت به حدی بود که آن بزرگواران، معارف دینی و عقاید اسلامی را در لابه‌لای ادعیه و زیارت‌نامه‌ها به شیعیان و پیروان خود انتقال می‌دادند.

از جمله این معارف، مسأله رجعت است که در دعاها و زیارت‌نامه‌ها به آن پرداخته شده است. به همین منظور در ادامه جایگاه رجعت در ادعیه و زیارات از کتاب «رجعت در عصر ظهور» تألیف محمدعظیم محسنی دایکندی می‌آید:

:: دعای عهد

از دعاهای مشهوری که خواندن آن در عصر غیبت ولی عصر (ع) تأکید شده دعای عهد است، روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است که آن حضرت فرمود: هر کس چهل صبح این دعا را بخواند، از یاوران قائم ما باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خداوند او را از قبر بیرون آورد که در خدمت آن جناب باشد و حق تعالی به ازای هر کلمه، هزار حسنه به او دهد و هزار گناه از او ببخشد.

از این روایت، به روشنی رجعت و بازگشت به دنیا در زمان ظهور حضرت قائم(عج) استفاده می‌شود، همچنین در خود این دعا، به رجعت تصریح شده است، در فرازی از آن، یک مؤمن مشتاق دیدار چنین دعا می‌کند:

«اللّـهُمَّ اِنْ حالَ بَیْنی وَبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً فَاَخْرِجْنی مِنْ قَبْری، مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً‌ سَیْفی، مُجَرِّداً قَناتی، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَ الْبادی»

خداوندا! اگر مرگ بین من و مولایم حایل شد، مرا از قبرم بیرون آور، در حالی که کفن خود را به کمر بسته باشم و با شمشیر کشیده و نیزه افراشته دعوت داعی حق را اجابت کنم؛ در هر جا که باشم، چه در شهر و یا در قریه‌ها.

همان گونه که در جملات اخیر ملاحظه می‌شود، دعا کننده از خداوند می‌خواهد، اگر قبل از ظهور حضرت مهدی(عج) مرگ، او را در بر گرفت و از فیض دیدارش محروم شد، خداوند در هنگام ظهور، او را زنده کند تا در رکاب آن حضرت با دشمنان خدا مبارزه کند و پیروزی اسلام و خواری دشمنان را ببیند و این، یکی از اهداف رجعت است.

:: زیارت جامعه کبیره

یکی از جامع‌ترین و پر محتواترین زیارت‌های ائمه(ع) زیارت جامعه کبیره است. این زیارت، از امام هادی(ع) با اسناد معتبر در کتاب‌های معتبر مانند «من لایحضره الفقیه» و «عیون اخبار الرضا» نوشته مرحوم شیخ صدوق و «تهذیب» شیخ طوسی و … روایت شده است، این زیارت، معارف فراوانی را در بر دارد و می‌توان گفت یکی از بهترین منابع شناخت مقامات و فضایل اهل بیت است.

علامه مجلسی درباره آن می‌نویسد: زیارت جامعه کبیره، از نظر سند صحیح‌ترین زیارت‌ها و از نظر مورد، گسترده‌ترین و از جهت لفظ، فصیح‌ترین و از جنبه معنا، بلیغ‌ترین و از نظر جایگاه برترین زیارت‌هاست.

در چند فراز از این زیارت، به مسأله «رجعت» تصریح شده است که آن موارد را می‌آوریم:

«مُؤْمِنٌ بِاِیابِکُمْ، مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ، مُنْتَظِرٌ لاِمْرِکُمْ، مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ، آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ،عامِلٌ بِاَمْرِکُمْ، مُسْتَجیرٌ بِکُمْ، زآئِرٌ لَکُمْ، لائِذٌ عآئِذٌ بِقُبُورِکُمْ، …. وَنُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ، حَتّى یُحْیِىَ اللهُ تَعالى دینَهُ بِکُمْ، وَیَرُدَّکُمْ فى اَیّامِهِ، یُظْهِرَکُمْ لِعَدْلِهِ، وَیُمَکِّنَکُمْ فى اَرْضِهِ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ غَیْرِکُمْ ….. فَثَبَّتَنِىَ اللهُ اَبَداً ما حَییتُ عَلى مُوالاتِکُمْ وَمَحَبَّتِکُمْ وَدینِکُمْ، وَوَفَّقَنى لِطاعَتِکُمْ، وَرَزَقَنى شَفاعَتَکُمْ، وَجَعَلَنى مِنْ خِیارِ مَوالیکُمُ، اَلتّابِعینَ لِما دَعَوْتُمْ اِلَیْهِ، وَجَعَلَنى مِمَّنْ یَقْتَصُّ آثارَکُمْ، وَیَسْلُکُ سَبیلَکُمْ، وَیَهْتَدى بِهُدیکُمْ، وَیُحْشَرُ فى زُمْرَتِکُمْ، وَیُکَرُّ فى رَجْعَتِکُمْ ….»

من معتقد به رجعت شما و تصدیق کننده بازگشت شما، منتظر امر شما و منتظر دولت شما هستم. نیرویم آماده یاری شما است تا وقتی که خدا دینش را به سمت شما زنده کند و در روزهای موعود خویش، شما را برگرداند و برای گسترش عدلش شما را ظاهر کند و در زمین، قدرتتان دهد … خدا همیشه مرا به دوستی شما ثابت دارد و از آن‌ها قرار دهد که از شما پیروی می‌کنند، در راهتان می‌روند، به نور هدایتتان رهبری می‌شوند در زمره‌تان محشور می‌شوند، در رجعتتان باز می‌گردند، در دولتان حکومت می‌کنند، در زمان راحت و عافیتتان شرف می‌یابند، در روزگارتان قدرتمند می‌شوند و فردا چشمشان به جمالتان روشن می‌شود.

:: زیارت مطلقه امام حسین(ع)

از دیگر زیارت‌هایی که بسیار به آن سفارش شده، زیارت اربعین می‌باشد که از امام صادق(ع) نقل شده است. البته این جملات، در زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه و نیز در زیارت اربعین آن حضرت (ع) عیناً ذکر شده است:

«اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَبِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ»، همانا من به شما و به برگشت شما معتقد هستم.

همچنین می‌خوانیم: «انّی من المؤمنین برجعتکم»، همانا من از مؤمنان به رجعت شما هستم.

:: دعای روز دحوالارض

در این دعا آمده است: «وَابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّى نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ»، ما را در برگشتش برانگیز، تا در زمان او از یارانش باشیم.

:: زیارت آل یس

زیارت آل یس، از دیگر زیارت‌هایی است که باید مورد اهتمام و توجه شیعیان باشد، این زیارت، در عین کوتاه بودن، مطالب مهمی همچون توجه به امام زمان(عج) و عقایدی که شیعه باید به آن‌ها اقرار داشته باشد، دارد. در قسمتی از این زیارت آمده است:

«… وَاَشهَدُ اَنَّکَ حُجَّةُ الله أنتُم الاوَّلُ وَالاخِر وَأنَّ رَجعَتَکُم حَقٌّ لا رَیبَ فیها یَومَ لایَنفَعُ نَفساً ایمانُها لَم‌تَکُن آمَنَت مِن قَبل اَو کَسَبَت فی ایمانِها خَیراً وَأنَّ الْمَوتَ حَقّ وَأنَّ ناکِراً وَنکیراَ حَقّ وَاَشْهَدُ اَنَّ النَّشرَ حَقّ وَالبَعثَ حَقّ وَاَن الصِّراطَ حَقّ …»

شهادت می‌دهم که تو حجت خدایی، شما -اهل بیت(ع)- اول و آخر هستید و همانا رجعت و بازگشت شما حق است، در روزی که ایمان آوردن افرادی که قبلاً ایمان نیاورده‌اند، سودی نمی‌بخشد و یا در ایمانشان عمل نیکی انجام نداده‌اند و همانا مرگ حق است و پرسش نکیر و منکر حق است و شهادت می‌دهم که نشر و برانگیختن، حق است و صراط و مرصاد، حق است و ترازوی اعمال و حشر در قیامت، حق است و حساب حق است و بهشت و دوزخ، حق است و وعده و وعیدهای درباره آن دو، حق است ….

:: زیارت حضرت ابوالفضل(ع)

در فرازی از زیارتنامه می‌خوانیم: «اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَبِاِیابِکُمْ مُوقِنین»، همانا من به شما مؤمن هستم و به بازگشتتان یقین دارم.

همچنین به نقل از کتاب «مصباح الزائر» روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است: هر کس می‌خواهد پیامبر(ص) و امامان را از دور زیارت کند، باید بگوید: … من از معتقدان به فضل شما و معترف به رجعت شما هستم، هیچ قدرتی را برای خدا انکار نمی‌کنم و واقع شدن چیزی جز آنچه خداوند بخواهد، به گمانم خطور نمی‌کند.

:: زیارت امام زمان (عج)

این زیارت از محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری نقل شده که امام عصر(عج) بعد از پاسخ به پرسش‌هایی که از آن حضرت شده بود، بیان فرموده است. در بخش‌هایی از آن می‌خوانیم:

«أنتم الاوّل والآخر، وإنّ رجعتکم لا شکّ فیها یوم لا ینفع نفساً إیمانها لم تکن آمنت من قبل أو کسبت فی إیمانها خیراً»، شمایید اول و آخر، شهادت می‌دهم که رجعتتان حق است و در آن، هیچ شک و شبهه‌ای نیست؛ همان روزی که اگر کسی از قبل ایمان نیاورده باشد، یا در ایمانش خیری کسب نکرده باشد، ایمان آن روز، او را نفعی ندهد.

از مجموع ادعیه و زیارات وارده، چنین استفاده می‌شود که رجعت، نزد ائمه(ع) امری مسلم و قطعی بوده است و آنان، این امر مهم را توسط دعاها و زیارت‌ها، در موارد مختلف، به پیروان خود انتقال می‌دادند.

نکته‌ای که قابل ذکر است اینکه مرحوم حر عاملی پس از ذکر روایات، ادعیه و زیارتنامه‌ها، فراوانی آن‌ها را در رابطه با رجعت، بیش از تواتر معنوی می‌داند، سپس می‌گوید: در هیچ مسأله‌ای راجع به اصول یا فروع دین، در مقایسه با رجعت، به اندازه آن آیه و خبر وارد نشده است

موعود

ماه ذی الحجه آخرین ماه سال هجری قمری است و ماهی است بسیار پربرکت. بزرگان دین هنگامی که این ماه وارد می شد، اهمیت خاصی بویژه در دهه اول این ماه به عبادت می دادند.