اظهارات وزیر امور خارجه در گفت‌وگو با  تلویزیون یک و دو آلمان (Morgen Magazin) و سخنان وی در مورد به رسمیت شناختن رژیم جعلی صهیونیستی با واکنش نمایندگان مجلس همراه شد.

محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در گفت‌وگویی طی یک اظهارنظر بی‌سابقه نه تنها از بیان موضع رسمی جمهوری اسلامی در به رسمیت نشناختن رژیم جعلی صهیونیستی امتناع کرد بلکه مدعی شد موضع‌گیری درباره این موضوع به ایران ربطی ندارد.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی طی سوالی خواستار پاسخگویی محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه درباره اظهارات اخیرش پیرامون رژیم اشغالگر قدس و هولوکاست شدند.

در خلاصه این سوال آمده است:

علت انفعال در نظرات شما در موضوع رژیم حرامزاده اسرائیل و هولوکاست چیست؟

شرح سوال بدین شرح است:

وزیر امور خارجه در گفت‌وگوی اختصاصی با برنامه بامدادی مشترک تلویزیون یک و دو آلمان در پاسخ به پرسشی درباره هولوکاست و اسرائیل پاسخ می‌دهد: کشتار جمعی یهودیان را نمی‌توان انکار کرد و باید از تکرار چنین جنایتی جلوگیری کرد، ایشان به نقض دائمی حقوق فلسطینیان اشاره کرد و گفت: موضع ایران همواره دفاع از حقوق فلسطینیان بوده است و این موضوع را باید فلسطینیان حل کنند ما از این منطقه دور هستیم این وظیفه ما نیست که اسرائیل را به رسمیت بشناسیم یا نه، بلکه فلسطینیان باید درباره این موضوع تصمیم‌گیری کنند.

به گفته ظریف باید پیشنهادهایی روی میز قرار گیرند که مورد قبول فلسطینیان باشد.

وی افزود: همان طور که جنایت علیه یهودیان محکوم است، هرگونه جنایت علیه فلسطینیان نیز باید محکوم شود، هولوکاست نباید بهانه‌ای برای نقض حقوق فلسطینیان باشد.

این سخنان در حالی است که موضع جمهوری اسلامی در بیان بنیانگذار انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) در موضوع اسرائیل شفاف بیان شده است: اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود، قبلا هم تذکر داده‌ام که دولت غاصب اسرائیل با هدف‌هایی که دارد برای اسلام و ممالک مسلمین خطر عظیم دارد و خوف آن است که اگر مسلمین به آن مهلت دهند، فرصت از دست برود و جلوگیری از آنها امکان‌پذیر نشود و چون احتمال خطر متوجه به اساس اسلام است، لازم است بر دول اسلامی به خصوص و بر سایر مسلمین عموما به رفع این ماده فساد را به نحو که امکان دارد بنمایند و از کمک به مدافعان کوتاهی نکنند و جایز است محل صدقات  در این امر مهم حیاطی صرف کنند.

حال با روشن شدن این محکمات جمهوری اسلامی ایران، دلیل انفعال شما در موضوع رژیم حرامزاده اسرائیل چیست؟

بر اساس این گزارش این سوال از سوی جواد کریمی ‌قدوسی نماینده مشهد و کلات و ناصر سودانی نماینده اهواز مطرح شده و ۴۰ نفر از نمایندگان این سوال را به امضا رساندند.

سبد بی‌تدبیری دولت «تدبیر و امید»؛ از تبعیض آزاردهنده تا نقض کرامت ایرانیان

Posted: 03 Feb 2014 06:53 AM PST

بالاخره و پس از کش و قوس‌های فراوان و حواشی و جنجال‌های گسترده، از دیروز توزیع سید کالای وعده داده شده از سوی رئیس‌جمهور در گفتگوی زنده تلویزیونی آغاز شد و صف‌های طویل مردم در جلوی فروشگاه‌های توزیع این اقلام شکل گرفت؛ صف‌هایی که تماشای تصاویر آن هم نامناسب و ناخوشایند است و ارتباطی با «تدبیر و امید» ندارد.

به گزارش رجانیوز، مساله ناخوشایند اولی که در این زمینه به چشم می‌آید، عدم رعایت حرمت و شان مردم است. در واقع، مساله ایجاد تبعیض در میان اقشار مختلف مردم را می‌توان مهمترین ایراد وارد بر این سیستم توزیع سبد کالا دانست که سبب شده تا افکار عمومی احساس تبعیض در جامعه را به شدت احساس کند. با توجه به اینکه محتوای سبد کالایی دولت چیز خاصی نیست و ارزش ریالی آن هم قیمت چندانی ندارد، موضوعی که سبب شده تا مردم اینچنین نسبت به آن حساس شوند، همین تبعیض میان مردم است؛ تبعیضی که سبب شده تا ۱۳ میلیون کارگر تحت پوشش تامین اجتماعی هم از دریافت این سبد کالا محروم باشند و بسیاری از افرادی شاهد آن باشند که در جز مشمولین این طرح نبوده اند اما به عنوان مثال فلان نماینده مجلس، مشمول طرح توزیع سبد کالا بوده است.

 

از سوی دیگر، مردم هنوز به خوبی به یاد دارند که اکبر هاشمی رفسنجانی چندی پیش درباره نحوه توزیع یارانه‌ها و اجرای مرحله نخست طرح هدفمندی چگونه دولت قبلی را به گداپروری متهم می‌کرد و این مساله را در راستای زیر پا گذاشتن کرامت مردم عنوان می‌کرد. هاشمی در بخشی از اظهارات پرتعداد خود در این زمینه گفته بود: «ساختن اقتصاد کشور با شیوه گداپروری جواب نمی‌دهد و لذا باید در عرصه تولید قدم‌های مهم و اساسی برداریم.»

 

بد نیست در این زمینه، عکس‌های زیر را که روز گذشته در سطح شهرهای کشور گرفته شده، به دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال شود تا مشخص شود که اگر واریز منظم و با احترام یارانه به حساب سرپرست خانوار گداپروری و اقتصاد صدقه‌ای است، به این شیوه تحقیرآمیز چه عنوانی می توان اطلاق کرد.

 

 

 

 

جالب اینکه مساله صف کشیدن مردم برای دریافت کالا و پول چندین سال بود که به پایان رسیده بود و دولت نهم و دهم توانسته بود با یک برنامه‌ریزی مناسب، ماجرای صف‌های طولانی مردم برای دریافت کمک‌های دولتی را برای همیشه حل کند اما به همت برخی مسئولان اقتصادی دولت یازدهم، مجددا شاهد زیر سوال رفتن کرامت مردم و ایجاد صف‌های طولانی در سرمای فلج کننده این روزهای تهران و سایر شهرهای کشور هستیم.

 

حجم بالای بی تدبیری در اجرای این برنامه تا حدی بوده است که روز گذشته علی ربیعی، وزیر کار، رفاه و تامین اجتماعی در یک گفتگوی خبری تلاش کرد این حاشیه ها را کاهش دهد و اعلام کرد که طی دو هفته آینده سری دوم اعطای سبد کالا برای جاماندگان از دریافت آن در مرحله اول اجرایی خواهد شد؛ در صورتی که اساسا این مساله از سوی دولت اعلام نشده بود و به نظر می‌رسد به دلیل شرایط نامناسب اجرای برنامه توزیع سبد کالا به مردم و برای کاستن از آثار روانی آن بر افکار عمومی به صورت اورژانسی اتخاذ شده است.

 

نگاهی به ایرادات اساسی و جدی طرح دولت در این زمینه مشخص می‌کند که آسیب اصلی را باید در نحوه مدیریت دولت که سیاست «مدیریت مرکزنشین» را برگزیده، جستجو کرد. زمانی که اکثر مدیران ارشد دولت ارتباطی با بدنه میانی دستگاه‌ها ندارند و در میان مردم نیستند تا از مشکلات و مسائل آنان با خبر شوند، نتیجه همین می‌شود که صرفا یک بخشنامه از سوی هیات دولت ابلاغ می‌شود، بدون اینکه همه جوانب آن مدنظر قرار گرفته شود.

 

نتیجه نهایی این اقدامات مرکزنشینانه را هم باید در صف‌های طولانی و زیر پا گذاشتن عزت و کرامت مردمی که به امید «تدبیر» دولت بودند، جستجو کرد.

 

همچنین باید اذعان کرد که شرایط و نحوه برنامه‌ریزی و توزیع سبد کالا این نگرانی را درباره اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها توسط دولت در افکار عمومی ایجاد کرده که آیا قرار است مرحله بعدی این طرح مهم اقتصادی هم اینگونه آشفته و بی برنامه و همراه با زیر سوال رفتن کرامت و عزت مردم اجرایی شود؟ یا اینکه دولت و مسئولان اجرایی آن با درس گرفتن از این مساله ناخوشایند به فکر برنامه‌ریزی دقیق برای اجرای آن هستند تا مشکلات فعلی تکرار نشود؟

 

 

 

 

 به نظر می‌رسد دولت یازدهم و مسئولان ارشد اجرایی آن یک عذرخواهی جدی به مردم ایران بابت نحوه اجرای این طرح بدهکار هستند و باید منتظر ماند و دید که آیا مسئولان دولت جرات عذرخواهی از مردم را دارند یا می‌خواهند همانند رسانه‌های پرتعداد خود، این مساله را سانسور کنند و بدون توجه به نظرات و اعتراضات مردم از کنار آن بگذرند.